پیشنهاد تحقیق: ساخت و ارزیابی شاخص های قابلیت دسترسی با هدف حذف مشکل کناره افتادگی مناطق مرزی

شاخص های قابلیت دسترسی (accessibility) در ادبیات مهندسی حمل و نقل روز به روز اقبال بیشتری می یابند. فرم عمومی این شاخص ها، به شکل توابعی است که هم جذابیت های مقاصد سفر را در نظر می گیرند و هم هزینه سفر به مقاصد را.

متأسفانه یکی از مشکلات شاخص های قابلیت دسترسی این است که برای مناطق مرزی محدوده مطالعه (یعنی در مقیاس شهری، نقاط حاشیه شهرها و در مقیاس مطالعات کشوری، استان های مرزنشین) حتی اگر با کوتاه ترین راه ها هم به سایر نقاط کشور متصل شده باشند، به دلیل فاصله طبیعی جغرافیاییشان از دیگر نقاط کشور، مقدار این شاخص ها اندک محاسبه می شود ودر نتیجه به دلیل تداعی محرومیت و فقر حمل و نقلی، ممکن است بخشی از بودجه های راهسازی به سمت این مناطق منحرف شود. البته بدیهی است که این مشکل نباید با مشکل محرومیت واقعی ناشی از نداشتن راه های مناسب و کوتاه اشتباه گرفته شود و این محرومیت نوع دوم، واقعی و نیازمند توجه است.

ایده این پیشنهاد این است: چگونه شاخص های قابلیت دسترسی را برای فرار از مشکل محرومیت های کاذب ناشی از کناره افتادگی اصلاح کنیم؟

دانشجویان و محققان علاقه مند به این موضوع، با می توانند با واژه های accessibility و peripherality (کناره افتادگی) جستجو کنند تا مطالب مرتبط با آن را بیابند.

ساختار این تحقیق به طور کلی به شکل زیر پیشنهاد می شود:

– مرور ادبیات شاخص های قابلیت دسترسی و کاربردهای آنها

– بررسی نقاط قوت و ضعف شاخص های قابلیت دسترسی مرسوم

– تشریح مشکل کناره افتادگی (peripherality)

– ارائه پیشنهادهای اصلاحی برای رفع مشکل کناره افتادگی در تعریف شاخص های قابلیت دسترسی و تعریف چند شاخص اصلاح شده

– ارزیابی توانمندی و اعتبار شاخص های پیشنهاد شده و انتخاب بهترین شاخص ها از میان آنها با استفاده از داده های یک شبکه فرضی یا واقعی ترجیحا در هر دو مقیاس درون شهری و بین شهری (یک روش مناسب برای انجام این کار، تحلیل پیشین-پسین یعنی تحلیلی before-after است. به این منظور، می توان مقادیر شاخص را برای یک شبکه مد نظر محاسبه نمود و سهم هر یک از گروه های قابلیت دسترسی – یعنی گروه های خیلی کم، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد- را از کل جمعیت و مساحت به دست آورد و سپس همین محاسبات را با فرض افزودن چند پروژه راهسازی به شبکه انجام داد تا اثرات اجرای پروژه های مذکور از منظر شاخص قابلیت دسترسی پیشنهادی بررسی شود)

– نتیجه گیری

 

نتایج این تحقیق را می توان هم در تحلیل های حمل و نقلی (از جمله در مطالعات متمایل به مسأله عدالت اجتماعی) و هم در طراحی زیرساخت های حمل و نقل به کار برد.

از نظر بنده این موضوع می تواند به خاطر سطح مناسب نوآوری (Contribution)، به عنوان یک رساله کارشناسی ارشد (یا در صورت تعمق مناسب، در حد یک رساله دکتری) برای رشته حمل و نقل تعریف شود.

 

داوطلبانی که مایل به هم فکری و پژوهش مشترک در این زمینه هستند، لطفا از یکی از شیوه های زیر درخواست خود را اعلام نمایند:

  • ارسال پیامک به شماره همراه ۷۲۲۳-۵۰۱-۰۹۱۲
  • ارسال ایمیل به sobhaan {at} gmail.com
  • ارسال درخواست از طریق فرم تماس با من

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کد امنیتی * Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.