مسأله ترکیبی مکان یابی و مسیریابی (LRP: Location Routing Problem)، از جمله مسائل پیچیده در مهندسی حمل و نقل و مهندسی صنایع در حوزه فرآیندهای پخش یا جمع آوری کالا است. موضوع این مسأله بهینه سازی، تصمیم گیری درباره مکان های ایجاد انبارهای جدید یا افزایش ظرفیت یا کاهش ظرفیت انبارهای موجود و نیز مسیریابی برای هر یک از عوامل جابه جا کننده کالاها (ناوگان و نیروی انسانی ویزیتور یا فروشنده) است. این مسأله، همان گونه که نوشته شد، از نوع مسائل دشوار است (NP-Hard) که در دهه گذشته برای حل آنها از الگوریتم های فرا ابتکاری مانند GA، SA، TS یا نظایر آنها استفاده شده است.
موضوع بیشتر تحقیقات جدید در زمینه حل این مسأله، یا توسیع آن در ابعاد مختلف (مثلا در نظر گرفتن انبارها در سطوح متنوع، اختصاص پنجره زمانی های متنوع برای مشتریان مختلف، اعمال محدودیت هایی برای ساخت یا حذف انبارهای کاندیدا و …) بوده است یا ارائه روش حل با استفاده از ابزارهای ابتکاری جدید.
در این یادداشت، می خواهم پیشنهاد حل این مسأله را با نگاه به یک موضوع انسانی مورد علاقه سازمان های پخش طرح نمایم: موضوع عدالت در توزیع وظایف میان عوامل جابه جا کننده.
بیشترمان می دانیم که شرکت های پخش عمدتاً برای ویزیتورهای خود غیر از دستمزد ثابت، پاداش متغیری نیز در نظر می گیرند که با افزایش درآمد فروش هر ویزیتور در مسیرهایی که اقدام به بازاریابی و سفارش گیری می کند، مقدار این پاداش نیز افزایش می یابد. برخی مواقع، شیوه مسیریابی ویزیتورها به گونه ای است که ممکن است شکاف عمیقی میان تقاضای خرید مشتریان مسیر اختصاصی یک ویزیتور با دیگر ویزیتورها وجود داشته باشد که در نتیجه شکاف بزرگی نیز میان سطوح دستمزدی ایشان پدید می آید.
مدل پیشنهاد در این تحقیق، قرار است علاوه بر فرم متعارف مدل های بهینه سازی که تا کنون در این زمینه به کار رفته است، جنبه های برقراری عدالت میان وظایف این افراد را نیز در تابع هدف یا محدودیت های مسأله وارد نماید.
داوطلبانی که مایل به هم فکری و پژوهش مشترک در این زمینه هستند، لطفا از یکی از شیوه های زیر درخواست خود را اعلام نمایند:
- ارسال پیامک به شماره همراه ۷۲۲۳-۵۰۱-۰۹۱۲
- ارسال ایمیل به sobhaan {at} gmail.com
- ارسال درخواست از طریق فرم تماس با من